Sýningarrýmið án veggja**

íslensk útgáfa

Hefðbundið sýningarrými er skilgreint af takmörkunum sínum. Það er afmarkað af fjórum veggjum, staðsett í tiltekinni borg, og aðgengilegt á ákveðnum opnunartíma. Þessi „hvíti teningur“ hefur þjónað sínum tilgangi vel sem hlutlaus umbúnaður fyrir áþreifanlega list. En hvað gerist þegar listin sjálf er ekki lengur bundin við hið áþreifanlega?

Alnetið er hið gagnstæða. Það er sýningarrými án veggja, án landamæra og án klukku. Það er ekki staður sem maður heimsækir, heldur vistkerfi sem maður gengur inn í. Hér hangir listin ekki; hún lifir. Hún er ekki lengur frosin í tíma, heldur getur hún verið síbreytileg, gagnvirk og í beinu samtali við áhorfandann.

Þessi grundvallarmunur umbreytir ekki aðeins rýminu, heldur listinni sjálfri. Þegar umhverfið er jafn fljótandi og verkið, hættir rýmið að vera hlutlaus umbúnaður og verður virkur hluti af verkinu sjálfu. Vefsíðan er ekki lengur bara gluggi að listinni; hún er striginn.

Fyrir stafræna list er þetta ekki valkostur; þetta er heimkoma. Þetta er móðurmál miðilsins.


– Refur Geirdal