Verkfærið og heimspekin**

Íslensk útgáfa

Verkfærin sem listamaður velur eru aldrei hlutlaus. Þau eru ekki einungis tæki; þau eru heimspekilegt val. Þau geta verið leigurými þar sem þú starfar eftir reglum hússins, eða þau geta verið þitt eigið verkstæði þar sem þú setur reglurnar sjálfur. Annað er afgirtur aldingarður, hitt er opið vistkerfi.

Ákvörðun mín um að nota eingöngu opinn hugbúnað í allri minni listsköpun er bein framlenging á grundvallarreglu D!NA: Notaðu eingöngu stafræn verkfæri sem þú hefur fulla stjórn á.

Þetta snýst ekki um kostnað. Þetta snýst um forræði. Í lokuðum kerfum er listamaðurinn notandi; í opnum kerfum er hann þátttakandi. Þetta er trygging fyrir því að verkfærið þröngvi ekki sínum eigin, fyrirfram ákveðna „stíl“ eða fagurfræði upp á verkið. Það tryggir að hver pensildráttur, hver litabreyting, er mín eigin.

Það er þögul sjálfstæðisyfirlýsing. Krafa um að listin sé ávallt fullvalda, frá fyrstu kóðalínu að síðasta pixli.


– Refur Geirdal